Je zoon of dochter heeft dagenlang  de woordjes van Engels, Frans en/of Duits zitten leren. Als ouder heb je geholpen met het overhoren en je kind lijkt helemaal klaar voor de woordjesrepetitie morgen op school. Vol verwachting stel je als ouder ’s middags de vraag; En hoe ging de toets? Het gezicht van je kind spreekt boekdelen: Een black-out gehad tijdens de toets. De onvoldoende 3 dagen later komt hard aan. Hoe kan mijn kind met dyslexie de volgende keer wel een voldoende halen voor de woordjes van de vreemde talen?

Op de middelbare school komt ook de dyslectische leerling er niet onderuit. De vreemde talen dienen zich aan en dus al in het brugklasjaar moeten er woorden geleerd worden voor Engels, Duits en/of Duits. Er is weinig overleg tussen de leerkrachten dus soms moeten er zelfs wel meerdere talen in 1 week worden geleerd. Het gevolg is vaak dat de onvoldoendes zich presenteren. Zit mijn kind wel op het juiste niveau? Met hoeveel onvoldoendes blijf je eigenlijk zitten? Dat zijn de vragen die je als ouder kan hebben. Wanneer je kind voor de zaakvakken zoals geschiedenis, biologie en aardrijkskunde wel goed scoort kan het ook liggen aan de manier waarop de woordjes van de vreemde talen wordt geleerd.

Het uit de hoofd leren van de woordjes van de vreemde talen is echt een ramp voor kinderen met dyslexie. Dyslexie is een automatiseringsstoornis en daardoor duurt het langer voordat er iets wordt opgeslagen in het geheugen. Dat is niet alleen zo bij het leren van woordjes maar ook bij andere zaken bijvoorbeeld het leren van de maanden en de seizoenen, maar ook bij het leren van de tafels.

Het leren van woordjes van vreemde talen

Het is daarom goed om op zoek te gaan naar welke manieren van leren wél werken voor je kind. Er zijn talloze mogelijkheden om woordjes uit het hoofd te leren, maar wat voor de een werkt, hoeft niet voor de ander te werken; er is niet 1 manier die altijd werkt voor iedereen. Leraren van de basisschool hebben soms uitgelegd op welke manier ze woordjes kunnen leren, bijvoorbeeld het heel vaak doorlezen of heel vaak opschrijven. Kinderen zijn dan geneigd om deze strategieën te blijven gebruiken, ook al weten ze vaak zelf dat dit toch niet echt goed voor hun werkt. Ik wil daarom 3 tips met je delen die mogelijk kunnen werken bij je kind bij het leren van de woordjes van de vreemde talen.

Tip 1

Jezelf overhoren. Laat je kind zelf een oefentoets maken door gebruik te maken van flitskaartjes. Op de voorzijde zet je het Franse woord en op de achterkant de betekenis. Dit maakt het leren ook nog leuk! Ouders opgelet: het is verstandig om even de spelling te controleren ;).

Tip 2

Besteed per dag maximaal 25 minuten aan het uit je hoofd leren van woorden en feiten! Daardoor ben je genoodzaakt om een keuze te maken in de woordjes die je die dag wilt gaan leren en dan komen we gelijk aan bij tip 3.

Tip 3

Verdeel het aantal te leren woordjes in stukken. Wanneer er bijvoorbeeld 50 woorden moeten worden geleerd voor een toets, kan je deze verdelen in 10 woordjes per dag. Dat maakt het al wat overzichtelijker. De dag erna ga je weer 20 minuten studeren en pak je eerst alle woorden erbij van de dag(en) ervoor. De woorden die je nog lastig vindt, neem je weer mee en de andere leg je op een stapel want die ken je al.

Het is dus goed om je als ouder te realiseren dat er vele manieren zijn om op de woordjes te studeren. Het is belangrijk dat het kind leert welke manieren voor hem of haar werken. Hier kan hij of zij alleen achter komen door het te gaan ervaren. Gaan jullie aan de slag met de bovengenoemde tips?

Auteur: Loes de Jong-Janbroers